Als co-host in zijn flamboyante PDA-nachtclubs werd de band met geluid voor Akinola nog sterker. Hij herinnert zich het grootse gevoel van vrijheid dat de nachtclub karakteriseert. "Geluid is op dat moment heel kosmisch. Het laat je reizen door de tijd... en het is een fysieke ervaring. Je staat vlak bij de speaker en verschillende dj's draaien en mixen verschillende genres door elkaar." Wanneer hij verder praat, wordt zijn beschrijving bijna spiritueel. "Het is een hele bijzondere ervaring om in een ruimte te zijn waar alle energie dezelfde richting uitgaat. Op een bepaalde manier is het een bijna goddelijke ervaring. Zo voelde het feest voor mij. Het werd een bijna goddelijke, hedonistische ruimte van puur escapisme."

Dezelfde kwaliteiten vind je terug in de films van Akinola, waarin hij muziek selecteert op grond van spirituele kwaliteiten en de kracht om mensen in vervoering te brengen. "Ik denk dat is wat echt geluid is," zegt hij. "Het is de emotie van een beeld. Het beeld is het verhaal, maar het geluid kristalliseert de emotie. Geluid voert mensen mee naar waar je ze brengen wilt en naar het gevoel dat je ze wilt geven." Voordat de muziek is toegevoegd, is hij zelden zeker van een filmfragment. "Ik raak pas emotioneel betrokken bij de montage wanneer de filmmuziek klaar is," zegt hij.

Zijn bekroonde film Lizard, waarvoor Tim DeWit de muziek samenstelde, van de voormalige New Yorkse experimentele elektronische band Gang Gang Dance, is hiervan een perfect voorbeeld. ""Lizard"" is een vrij gangbaar drama maar met enkele magisch-realistische elementen. Doordat het geluid eerder de sfeer oproept van een sciencefictionfilm of een thriller, zet je iedereen direct op het verkeerde been."" Hetzelfde effect ervaar je in zijn andere werk: van de etherische, elektronische achtergrondmuziek in de hypnotiserende documentaire 'Zazzau' die in Nigeria speelt, tot de symfonische ritmes van broken-beat in de BBC productie 'Black to Life', en van de levendige en extatische klanken van Sampa The Great op 'Dance Accepts Everyone' voor Facebook tot de slow-grooving funk in het stijlvolle 'Out of Fashion' voor Red Wing Shoes.

"Geluid is een van de belangrijkste instrumenten die er zijn," zegt hij. Geluid "speelt een grote rol bij het winnen van publiek voor een film, of het gaat om sounddesign, geluid onder licentie of een originele compositie. Mensen moeten overweldigd raken of helemaal opgaan in wat je doet." Het is dan ook geen verrassing dat hij vaak al aan het begin van zijn creatieve proces playlists maakt die de toon zetten voor iedereen die er bij betrokken is. Maar het is ook de kers op de taart, de lijm die in het uiteindelijke resultaat alles bij elkaar houdt. Het is van het grootste belang voor de hele productie, zegt hij, want "mensen zijn vergevingsgezind als het gaat om slecht beeld, maar dat geldt niet voor slecht geluid."

Met een speelfilm en een documentaire in de pijplijn, vertelt Akinola dat hij geobsedeerd is geraakt door "het vertellen van het juiste verhaal". En hoewel hij nog niets kwijt wil over deze nieuwe verhalen, is één ding zeker, zoals al naar voren kwam in vroegere werken: "muziek speelt een grote rol."

"Ik denk dat sounddesign waarschijnlijk iets is als de ui of knoflook in de keuken," zegt Akinola, wanneer hij nadenkt over zijn sfeervolle playlist die op stemmingen is gebouwd. "Het brengt de textuur en de smaak naar voren en versterkt alles, of stuurt je in een bepaalde richting." De muziek die hij heeft gekozen, weerspiegelt de veranderende sfeer en veel van de thema's van Lizard. Mijn playlists zijn heel eigen. Elk nummer kies ik met zorg. De stemming moet heel specifiek zijn en de playlist moet 45 minuten tot maximaal een uur duren". Je kunt de zorgvuldig samengestelde reeks van opeenvolgende, meeslepende tracks van Akinola's playlist Amplified ervaren als een complexe film op zich.