Caroline Polachek probeert al langere tijd aan de weg te timmeren, maar beleeft nu, middenin de pandemie, haar doorbraak. 'Pang' is het eerste experimentele popalbum van de zangeres/producer onder haar eigen naam en werd een paar maanden voor de lockdown gereleased.

Polachek's begon met schrijven en zingen in het synth-heavy, indie-rock duo Chairlift en deed inspiratie op door samenwerkingen met grootheden als Beyonce en baanbrekende muzikanten/producers zoals Blood Orange, Charlie XCX en PC Music crew. Ze deed af en toe ook een uitstapje naar elektronische ambient-muziek en minimalistische ritmes onder de namen Ramona Lisa en CEP. Zo kwamen de kunstzinnige en popkanten van Polachek altijd samen. Op 'Pang' vormen ze een eenheid en Polachek plakte er een lange tour aan vast, inclusief optredens op de festivals Coachella en Glastonbury. 'Hier heb ik mijn hele leven naartoe gewerkt', aldus Polachek.

De pandemie gooide roet in het eten. Maar door de verplichte quarantaine hebben Polachek en 'Pang' een nog groter publiek weten te bereiken. 'Veel meer mensen hebben het album in 2020 beluisterd dan ik ooit had durven dromen', zegt ze. Toen tours weer toegestaan waren in de zomer van 2021, waren de concerten van Polachek snel uitverkocht en de zangeres bracht zelfs een nieuw nummer uit voor de gelegenheid.

Vlak voor de lockdown legde ze samen met productiepartner Danny L. Harle de laatste hand aan “Bunny Is a Rider”. Het zomernummer over 'onbeschikbaar zijn' met de scheurende baslijn gooide al snel hoge ogen. Voor het einde van het jaar hadden de schrijvers van Pitchfork dit stukje 'psychedelische sexy onzin' (haar woorden) betiteld als nummer van het jaar.

Maar deze 'sexy onzin' is niet perse waar de eclectische muzieksmaak van Polachek vandaan komt. 'Ik ben dol op dingen die mysterieus voelen en die niet in een hokje te stoppen zijn qua tijd en stijl', zegt ze. Ze vertelt over de laatste keer dat muziek haar echt omverblies: 'Ik luisterde naar een componist waar ik veel bewondering voor heb: Valentin Silvestrov. Ik vond zijn pianospel en stem prachtig, maar ik was benieuwd naar meer. Dus heb ik gisteren zijn kooralbum Sacred Works uit 2007 geluisterd. Het eerste nummer heet “Liturgical Chants: 1 Litany,” en is een schitterend muziekstuk. Het is echt ouderwetse muziek, maar door alle moderne koorveranderingen had het in de jaren 80, vandaag of in de toekomst geschreven kunnen zijn.

Polachek groeide op in Connecticut in de jaren 90 en was dol op muziek. “Ik begon voor het eerst met muziek luisteren toen ik een cassetterecorder kreeg. Ik was toen een jaar of 10. Ik kon mijn favoriete nummers van de radio ermee opnemen. Ongelofelijk! Het was zo leuk om te wachten totdat mijn favoriete nummers voorbijkwamen zodat ik ze kon opnemen. Het werd een soort sport om audio op te nemen.' Toen Napster kwam, was ze 'dolblij dat ze naar muziek kon luisteren die ze anders nooit gevonden zou hebben.' Maar ook cd's online kopen, 'soms wel 5 tot 10 per week, een dollar per stuk. Helemaal ondergedompeld in muziek. Voor mij was dat paradijs op aarde.'

Haar liefde voor muziek nam een vlucht toen ze als dj aan de slag ging bij het radiostation van de University of Colorado. Ironisch genoeg werden haar intensieve luistergewoontes getemperd toen ze de band Chairlift oprichtte. 'Toen ik eenmaal zelf muziek begon te maken, had ik veel minder tijd om veel naar muziek te luisteren', aldus Polachek. 'Ik begon meer te luisteren naar mijn eigen muziek.'

Tegenwoordig houdt ze nauwelijks tijd over. 'Ik heb een druk schema en kom altijd tijd tekort in mijn leven. Ik zou eigenlijk tijd vrij moeten maken om een album van begin tot eind te beluisteren, onder het genot van een kopje koffie.' Muziek luisteren is nog steeds een belangrijk onderdeel van haar creatieve proces. 'Meestal als ik in een opnamestudio van een ander ben, luister ik een tijdje naar muziek die uit de speakers komt, gewoon om te wennen aan [de ruimte]. Vaak is dit bepalend voor het verdere verloop van de dag en de ideeën die ik krijg.'

In 2022 heeft ze niet alleen opnamekriebels, maar ook de kans om voor haar grote publiek op te treden (ze treedt zelfs op als openingsact bij Dua Lipa, een andere ster die tijdens de pandemie het grote publiek wist te bereiken). Dit vraagt om een nieuw creatief proces, want tijdens een tour kun je alleen maar versnipperd werken. 'Ik heb steeds in kleine gedeeltes aan nieuwe muziek gewerkt', legt ze uit. 'Een paar weken per keer. Maar ik heb nog nooit een album op deze manier gemaakt, in etappes tijdens een live tour.'

Haar liefde voor geluid en respect voor de effecten ervan zijn echter onveranderd. 'Op dit moment houd ik me veel bezig met ruimtelijke geluiden die tastbaar voelen. Geluiden die een soort warme resonantie hebben, maar klein, speficiek en tastbaar zijn.'

Ze beschrijft muziek op poëtische wijze als: 'trillende lucht waarmee we een rijke relatie kunnen hebben. Zonder dat we het in de gaten hebben, kan muziek een sociaal scenario, onze gevoelens of onze ideeën volledig transformeren. Maar als je er bewust van bent, kun je steeds dieper gaan. Ik denk dat dit is wat muziek onderscheidt van andere kunstvormen.'